titel:One less lonely girl door my self
zelf geschreeven heb bijnaar de hele middag er over gedaan en endelijk is die af.
Titel : One less lonely girl
personazjes: melody/justin bieber/amber/ moeder van justin/ moeder Megan / vader Stephen
Melody
Waarom moet ik juist mee? Amber zuchtte voor de zoveelste keer. Jij bent toch ook een fan van Justin Bieber? Melody knikte. ze was wel een fan, maar toch niet zo'n fan zoals haar grote zus. Maar kun je niet een van je vriendinnen vragen. Probeerde ze. Nee, ik moest jou meenemen anders mag ik niet gaan. Ze rolde met haar ogen. En ik ga dood als ik niet kan gaan!! Oké! Ik ga wel mee. Amber sprong recht. Over een halfuurtje beneden! En ze liep de kamer uit.
OMG! Amber sprong op en neer van blijdschap. We staan hier ECHT! Riep ze. Amber en Melody stonden in de rij, er waren nog ongeveer 5 mensen voor hun. Een ding moet je weten. Als hij One less lonley girl' gaat zingen ren ik naar voren, oké? Dus als je even alleen bent. Je weet waar ik zit. Melody knikte. Ze wou het niet toegeven maar ze was best wel zenuwachtig.
Eindelijk mochten ze naar binnen. Heel de zaal was aan het gillen alsof hun leven op het spel stond. Amber deed direct mee en greep Melody bij de arm. Ik wil je niet kwijtraken in deze menigte! Gilde ze. Melody liep met haar mee naar het middenplein. Delen ze geen oordopjes uit ofzo? Ze sloeg haar handen voor haar oren. Wat haar een boze blik van Amber opleverde. Waarom? Dan hoor je zijn goddelijke stem toch niet meer?! En ze draaide zich van snel weg.
Een paar minuten later was het dan eindelijk zover. De tonen van 'Baby weerklonken door de luidsprekers. Gevolgd door meer gegil. En daar was hij dan. Iedereen ging uit de bol. Zelf Melody zong mee met de liedjes die ze kende. Op een gegeven moment zag ze Amber nergens meer. Waar is ze naartoe? Vroeg ze zich af. En toen voelde ze een hand op haar schouder.
Justin
Hij ademde nog eens diep uit en schudde met zijn haar. De tonen van zijn liedje begonnen en hij liep het podium op. You know you love me, i know you care.. Meteen begon heel de zaal te krijsen. Justin lacht. Hey guys! Hij danste samen met zijn dansers terwijl iedereen in de zaal te keer ging. Hij zag vaag hoe 2 meisjes naar buiten werden gedragen. Toen het nummer voorbij was gooide hij zijn handdoek het publiek in. Waarna hij weer begon te zingen.
Melody
Het was een man van 40. Do you want on stage with Justin? Melody keek hem verbaasd aan. Bedoelde hij haar? Ze slikte en knikte toen. De man pakte haar vast aan haar elleboog en leidde haar naar het podium. Op eens wist ze het weer. Amber was weg omdat ze Justin's one less lonely girl wilde zijn! En nu ging zij het podium op in plaats van Amber! Oe ze zal woest zijn. Ze werd op een stoel gepland en keek voor zich. Haar adem stokte in haar keel. Nog nooit had ze zoveel mensen op 1 plaats gezien! Plots werd haar blik gevangen door een paar bruine ogen. Ze keken haar doordringend aan. Het was Justin Bieber. Terwijl hij zong drukte hij haar een bos rode rozen in de handen. Wat is hij knap! Dacht Melody. En maar even keek ze naar het woedende gezicht van haar zus die aan de zijkant van het podium stond toe te kijken.
Justin
Dit was dan het moment. De laatste tonen van favoriete girl stierven weg. Hij zag haar met grote ogen naar het publiek kijken. Ze zag eruit alsof ze 17 was en had bruin haar tot ongeveer aan haar schouders. Ze droeg een strakke jeans en een rode T-shirt. Die zal bij de rozen passen. Dacht Justin terwijl hij het boeket van de tafel griste en ermee het podium kwam opgelopen. Amber was nog steeds naar het publiek aan het staren toen Justin voor haar ging staan en in haar ogen keek. Ze waren helder blauw en ze keken hem nieuwsgierig aan. En door die blik werd heel zijn hoofd leeg.
Melody
Melody begreep er niets van. Het liedje was al 2 minuten begonnen maar er was nog geen woord over Justin's lippen gekomen. Ze werd ook ongemakkelijk van hoe hij haar aanstaarde. Maar eigenlijk vond ze dat wel leuk. Melody Kon niets anders dan gewoon terugkijken. Tot het publiek ongeduldig werd. Justin deed zijn hoofd van haar af en keek naar het publiek. Het spijt me! We do it again! Riep hij. De muziek werd stilgelegd en speelde weer van het begin. Hij wendde zich weer tot Melody en begon te zingen. Ze werd er verlegen van en keek even naar haar handen, die in haar schoot lagen. Na het liedje werd ze weer het podium afgefaald en het publiek in.
Justin
Justin hoorde vaag het publiek op de achtergrond. Op een gegeven moment zag hij vanuit zijn ooghoek zijn moeder hem bezorgd aankijken. Justin draaide zich om. Het spijt me! We do it again!” Riep hij. De muziek werd teruggespoeld en hij begon te zingen. Ze heeft mooie ogen. Dacht hij terwijl hij voor haar danste, maar hij keek haar maar even in de ogen. Toen het lied gezongen werd. werd ze weer naar het publiek gebracht. Hij keek haar na en focust zich daarna weer op zijn tekst.
Melody
Melody liet zich tegen een muur van de concertzaal zakken. Als het optreden voorbij zal zijn zal ze boeten voor wat ze had gedaan. Zij amber. Heel de verdere avond verstopte ze zich voor haar zus. Maar Melody kon zich niet voor altijd wegsteken. Toen Justin het concert eindigde liep ze de deuren uit. Naar de auto, maar de auto was nergens meer te bekennen.
Justin
Thank you everyone! See you next time! Justin liep het podium af. Meteen werd er een nieuwe handdoek over zijn schouders gelegd en werd hij naar zijn kleedkamer begeleid. Justin, gaat alles wel goed met je? Pattie kwam de kleedkamer binnen. Je leek een beetje down nadat je dat meisje het publiek weer hebt ingestuurd. Justin keek naar zijn handen. Het is waarschijnlijk niets. Zei hij. Ik ga me eerst omkleden, oké. Pattie knikte. Ehm, vindt je het erg als je straks alleen naar huis moet rijden? Ik ga namelijk mee met Ian. Ze bloosde. Justin knikte weer en trok de handdoek van zijn schouders. Ja, zei hij. Is goed. Pattie verliet de kleedkamer en liet Justin alleen achter. Hij kleed zich om en ging naar de privéparkeerplaats waar de auto van zijn moeder stond. Wist ik haar naam maar dacht hij, toen hij de snelweg opreed.
Melody
Melody dwaalde ondertussen door de straten was ze wat duizelig van het concert. Haar gedachten waren één grote fantasie wereld. Ze begreep niet waarom Amber haar dit kon aandoen oké ze had een straf verdient, maar zo'n straf toch ook weer niet. Ze liep door de straat in die uitkwam op de grote snelweg. Auto's zoefden heen en weer. Er liepen nog namelijk veel mensen op straat.
Justin
Justin keek naar de grote lichtreclames die overal verspreid stonden. Wat is New York toch een mooie stad, dacht hij. Opeens werd zijn aandacht getrokken door een meisje. Ze leek op het meisje waar hij die avond voor gezongen had! Hij duwde het autoraampje open en wou naar haar roepen toen ze plots flauw viel op straat . Recht voor hem. Justin remde uit alle macht en sprong uit zijn auto.
Hij knielde bij haar neer en deed zijn vest uit. Voorzichtig hief hij het hoofd van het meisje op en legde zijn vest eronder. Ze voelde iets zachts. Ze wou kijken wie het was die haar zo hielp. Zijn blik gleed naar haar gezicht, haar wimpers knipperden even en het volgende moment deed ze haar ogen open. B- ben jij niet. Maar haar ogen zakten weer dicht.
Justin
Justin droeg haar slappend naar zijn auto die nog steeds in het midden van de weg stond. Hij legde haar op de achterbank en ging zelf achter het stuur zitten. My god, gelukkig dat ik alleen naar huis moest gaan. Hij keek in zijn achteruitkijkspiegel naar het meisje dat met haar ogen dicht op de achterbank lag. Nu wist hij het zeker. Het was hetzelfde meisje van op het podium. Maar waar had ze haar bloemen gedaan? Hij keek naar de stoep en zag de bos bloemen op de grond liggen. Dus ze heeft ze niet weggegooid. Dacht hij vrolijk. En toen duwde hij met zijn voet op het gaspedaal.
Melody
Melody werd wakker door het zachte geronk van de moter. Om de zoveel meter viel er een lichtstraal over haar gezicht. Waar was ze? Justin keek achter zich. Je bent wakker. Justin zuchtte opgelucht. Hij zag hoe het meisje hem ongemakkelijk aanstaarde. Wie ben je vroeg ze uiteindelijk. Justin fronste zijn voorhoofd. "Wow, misschien heb je echt een hersenschudding. Normaal zou iedereen me herkenen . Ik weet niet of je het nog weet, maar ik heb voor je gezongen. Hij draaide zich weer naar voren en wachtte op haar antwoord. "Ben jij Justin Bieber?" Klonk het uiteindelijk. Justin knikte. "En wie ben jij?" Een stilte. "Melody." Wat een mooie naam. Maar hij zei het niet luidop, in plaats daarvan zei hij: Ook aangenaam. Wow, mijn zus zal dit echt nooit geloven. Hij glimlachte. Nu is ze vast nog bozer als ik dit vertel. Justin keek haar aan in zijn achteruitkijkspiegel. Waar woon je? Het is niet zo heel ver meer straks moet je naar links en dan ben je in mijn straat, nummer 25 Justin sloeg af en begon langzamer te rijden. We zijn er. Nummer 25." Melody klikte haar gordel los en duwde de deur open. Wel bedankt dat je me veilig thuis hebt gebracht. Ze stapte uit. "En, je zong echt goed, op het concert. Justin glimlachte naar haar en ze glimlachte terug. Bye. Ze sloeg de deur dicht en liep naar de deur . Justin wachtte tot ze binnen was en reed toen weer verder. Terwijl de woorden van Melody door zijn hoofd dwaalden. Je hebt mooi gezongen..
Melody
Melody hing haar jas aan de kapstok en ging naar boven. Normaal zouden haar ouders nog ui eten zijn, maar haar zus was wel al thuis. Voorzichtig liep ze de trap op. Wie we daar hebben… DE 'One less lonely girl'!Amber stond haar op te wachten aan haar kamerdeur. Wie heeft je thuisgebracht? En waar zijn de bloemen? Ze kijk naar Melody's lege handen. Ik ben naar huis gestapt en ik heb ze onderweg in de vuilnisbak gegooid. Dat laatste was een leugen die ze zomaar ter plekke verzon.
justin
Justin parkeerde zijn auto en stapte uit. Daar ben je eindelijk! Pattie kwam op hem toegelopen. "Ik dacht dat jij weg was met Ian? Pattie zuchtte. Nee, ik ben met de taxi gegaan. Hij was weer eens dronken. Ze draaide met haar ogen. En waar ben jij geweest? Pattie liep met haar zoon door de voordeur door, naar de living. Ehm, gewoon. Wat rondgekeken in de stad. Hij liet zich in één van de lederen zetels ploffen en zuchtte. "Ben je opzoek geweest naar dat meisje? Vroeg zijn moeder. Justin keek haar met grote ogen aan. Nee, hoe kom je daarbij? Maar in zijn gedachten dacht Justin iest heel anders. Gewoon, het was de eerste keer dat je de tekst vergat. En dat was net wanneer je haar in de ogen keek. Dat is niet waar..Justin, kom op! Het was een van je eerste songs!" Mam, hou op!" Justin sprong recht. "Ik ben niet verliefd op haar, ik weet haar naam zelf niet! Het enige wat ik over haar weet is dat ze in New York woont! Pattie fronste haar voorhoofd. "Hoe weet jij dat? Ze kan toch ook ergens anders vandaan komen? justin zuchtte en liep de glazen trap op. Op zijn kamer ging hij met zijn handen door zijn haar en dacht na. Was hij echt verliefd op haar? Dat kon toch niet? Ze was een fan! Justin trok zijn T-shirt en boxershort uit en ging in bed liggen. Hij was niet verliefd, of toch?
Melody
Denk maar niet dat ik je zomaar zal vergeven voor wat je gedaan hebt. Amber liep naar haar kamer en trok de deur achter zich dicht. Amber!" Melody zuchtte en liet zich op bed vallen. Wat had ze nu toch allemaal gedaan! Eerst was ze Justin's One less lonely girl en raakte hij zijn tekst kwijt toen hij in haar ogen keek(!!) en daarna werd ze nog eens naar huis gebracht door Justin Bieber him self! Maar één ding stond vast. Niemand mocht hier ooit achter komen. En zeker Amber niet. Die was toch al boos op haar. Melody's ogen zakten dicht. Ze droomde over Justin die haar bedolf onder de rozen. Daarna stond ze opeens weer op het podium en kuste hij haar waar Amber bij stond!
Justin
Justin werd zwetend wakker in het midden van de nacht. Zijn laken lag voor de helft uit het bed en hij had het heet. Hij had gedroomd dat Melody op straat gevallen was, maar opeens deden zijn remmen het niet meer. Net voor hij haar omver zou rijden werd hij wakker. Justin stapte zijn bed uit en trok de gordijnen opzij. De straat lantaarns palen verlichten de drukke straten van New York City. Zuchtend ging hij op de vensterbank zitten. Na een tijdje ging hij terug in bed liggen. Maar slapen kon hij niet meer, hij zag telkens weer die mooie blauwe ogen voor zich.
Melody
De volgende ochtend stond Melody op met dikke wallen onder haar ogen. In de badkamer liet ze een warm bad vol lopen waar ze het komende half uur niet meer uit zou komen.
Hier is onze schone slaapster! Haar vader was koffie aan het zetten en haar moeder glimlachte naar haar. Alleen Amber gunde haar geen blik. En, hoe was het gisteren op het concert? Haar vader ging mee aan tafel en keek hen verwachtingsvol aan. Heeft Amber het jullie nog niet verteld dan? Vroeg Melody. Ik wou het bewaren tot jij beneden was. Antwoorden Amber. Wel, hoe was het? Ben jij zijn 'one less lonely girl' geworden, Amber? Amber zuchtte. Nee, het was een lelijk meisje met bruin haar! Ze schoof haar stoel naar achteren en liep de kamer uit. Melody was gekwetst. Ze keek naar haar handen die in haar schoot lagen en verroerde zich niet. "Wat heeft zij nou? Vroeg haar moeder. Ze is gewoon jaloers! Melody ging ook van tafel en liep naar haar kamer.
Schat! Wij gaan even boodschappen doen! Je zus gaat ook mee!" Melody zat op haar kamer in een boek te lezen. Ja, is goed! Riep ze terug. Mooi, kon ze eindelijk eens alleen zijn.
Justin
Justin had net genoten van een ontbijt en hing nu een beetje rond in zijn kamer. Hij verveelde zich dood en kon Melody maar niet uit zijn gedachten krijgen. Plots kreeg hij een idee. Hij liep zijn kamer uit en pakte zijn auto sleutels. "Mam! Ik ga even wat boodschappen doen oké! Zonder op een antwoord te wachten rende hij de huisdeur uit en sprong in zijn auto. Justin klikte zijn gordel vast en reed de straat uit. Maar al snel had hij twijfels. Misschien wil ze hem niet zien... Wat dan? Justin besloot het er op te wagen en even later stopte hij voor haar huis.
Justin
Hij duwde de deur dicht van zijn auto en liep het pad door en meteen naar de voordeur. Twijfelend ging hij met zijn hand naar de bel en drukte. ding dong" klonk door het huis. Een paar seconden later vloog de deur open en Melody stond in de opening. Justin probeerde te lachen maar bedacht zich toen het hem binnenschoot dat dit wel heel raar moest zijn. hey Melody. Stoor ik? Vroeg hij verlegen. Maar Melody bleef stomverbaasd in de deuropening staan. Wa wat doe jij hier?! Riep ze toen. Justin schrok. Was ze nou boos? Ik dacht, ik verveel me..Dus spring ik maar eens binnen bij het meisje waar ik gisteren voor gezongen en gered heb van een ongeval en naar thuisgebracht heb? Viel ze hem in de rede. Justin keek haar aan. Zou ze hem buiten laten staan? Toen zuchtte ze en trok de deur verder open. Oké, kom erin. Hij grijnsde en liep de hal in.
Melody
Melody stond te dralen in de gang. Zou ze bij Justin gaan staan? Hij was tenslotte wel beroemd. Misschien waren er grenzen en moest je een bepaalde afstand van hem verwijderd zijn. "Wat is er? Kom je niet binnen in je eigen huis?" Melody keek op en zag dat hij zijn stralende witte tanden bloot lachte. Tot haar grote ergernis begon ze te blozen. "Dus, je ouders zijn niet thuis." Vroeg hij. Melody had haar zelfvertrouwen terug en knikte, daarna liet zich in één van de leren zetels zaken. Dit was de eerste keer dat ze blij was met de nieuwe zetels. Stel je voor dat Justin die kleine stoffen had gezien. Tot haar grote verbazing kwam Justin naast haar zitten. Zo'n 30 centimeter van haar vandaan. "Nee, ze zijn samen met mijn zus naar de winkel. Amber is nog steeds boos op me, van gisteren." Ze keek naast zich en zag dat Justin knikte. Maar plots werd zijn gezicht serieus en keek hij haar recht aan. Melody kreeg er de kriebels van. Zo keek hij ook op de vele foto's van meidenbladen, alleen zag ze nu een twinkeling in zijn ogen. Hoe oud ben je melody?
Melody moest even nadenken. Hoe oud was ze ook al weer? "Ik ben 17. Waarom?" Justin slaakte een zucht. "Wel, vanaf dat..." Plots hoorde Melody hoe er een sleutel in het slot van de voordeur werd gestoken en duwde ze Justin van de bank af. "Melody, schatje! We zijn terug thuis!" melody draaide zich om en Justin die naar de achterdeur probeerde te kruipen. "Blijf buiten, ik kom zo." Siste ze. Het volgende moment ging de voordeur open en draaide zich naar haar ouders. Haar moeder kwam binnen met een volle tas, op de voet gevolgd door haar vader. Ze zette hem op de keuken tafel. "Heb je wat gedaan toen we wegwaren? haar zus kwam mokkend de living in vroeg ze geïnteresseerd. Ja, ik heb een boek gelezen." "Welk boek? Ik zie er hier geen liggen. Ik heb boven een boek gelezen, en toen kwam ik naar beneden en waren jullie daar. Amber snoof. Zal wel. Waren de laatste woorden die ze zei voordat ze naar boven vertrok. Melody keek naar haar ouders die in de keuken stonden.
Ehm. Weten jullie waar mijn oude frisbee ligt? Vroeg ze. Haar moeder fronste haar wenkbrauwen. Ben je niet wat te oud voor frisbee's?" "Misschien wel, maar jullie denken toch ook graag terug aan jullie kindertijd?" Haar moeder knikte. "Volgens mij ligt hij ergens in het tuinhuisje. Maar waar weet ik niet." "Oké!" Melody verdween door de deur en nam een spurt naar het tuinhuisje terwijl ze goed om zich haan keek. Waar was Justin? Ze opende de deur en ging naar binnen. "Waar is dat vervloekte hendeltje. Mompelde ze. Toen ze vond wat ze zocht ging er een klein peertje in de krappe ruimte aan. Je had niet veel plek om je te bewegen want alles stond vol met oude rommel. Tussen de rommel zat een zwarte gestalte. "Justin?" Fluisterde ze. je kon nooit weten dat haar zus haar bespiede. Ja, ik ben het. Hij kwam uit het donker er ging naast haar staan. Zijn haar lag in de war en op zijn T-shirt zaten zwarte vegen. Melody giechelde. Wat is er? Vroeg Justin bezorgd. "Niets, het is alleen. Melody! Vindt je het?! Melody schrok zo dat ze achterover viel op de grond. Justin, die haar nog probeerde te grijpen, maar hij viel naast haar. Melody voelde haar hart wild te keer gaan. Ze lagen allebei op hun zij en lagen tegen elkaar aan. We moeten je naar je auto brengen voor ze het door hebben." Justin knikte. Hij volgde Melody die de deur van het tuinhuisje een stukje open duwde.
Melody
de stem van haar moeder kwam steeds dichterbij. Ze draaide haar gezicht naar de uitgang. Ja! Ik ben nog aan het zoeken! Riep ze. Als ze de deur maar niet opendoet! Smeekte Melody. Het was even stil. Oké, lieverd!" Haar moeders stem verdween naar de achtergrond. Melody draaide haar gezicht weer naar Justin. Wat zouden ze wel niet denken als ik zou zeggen dat ik samen met dé Justin Bieber in ons tuinhuisje heb gelegen. Ze lachte bij die gedacht. Haar moeder zou gewoon flauwvallen, haar zus zou eerst volhouden dat ze loog, maar daarna woedend worden. En haar vader? Die zou doen alsof hij niets heeft gehoord en zich ontfermen over haar moeder. Toen ze terug in het heden kwam zag ze dat Justin haar aanstaarde. Ze is weg denk ik. Ze ging staan en klopte het vuil van haar broek. Ja. Melody keek op. Justin strekte zijn armen en ze zag dat er op zijn wangen een lichte blos zat. Lag het nu aan haar of trilde zijn stem zo? Ze probeerde zichzelf een houding te geven door naar een ander onderwerp over te springen. We moeten je naar je auto brengen voor ze het doorhebben. Justin knikte. Melody liep naar de deur en trok hem een stukje open. Niets. Er was niemand in de tuin. "Wacht hier; ik lijd ze af. Eh, wanneer je een gil hoort moet je vertrekken. Ze stelde zich recht. "Ik vind het lief dat je gekomen bent." Justin knikte. Toen boog hij zich voorover en gaf haar een zoen op haar wang. melody voelde hoe er een blos naar haar wangen steeg, dus wende ze haar hoofd af. Zie ik je nog eens? Vroeg hij. Weer die trilling. Melody haalde haar schouders op. Ze wist niet of het wel verstandig was dat ze elkaar nog eens zagen. Maar aan de andere kant wou ze niets liever met hem uit gaan. Ehm, ik ga. je weet het, een gil." Hij zuchtte. Ja. Melody ging naar buiten. Ze liep naar de veranda. heb je hem gevonden lieverd! Haar moeder was het avond eten aan het klaarmaken. Nee, maar dat is niet zo erg, ik ga wel wat anders doen. Ze liep de trap op naar de kamer van haar zus waar ze aanklopte. Wie?! Schreeuwde Amber door de deur heen. Melody zuchtte. De Kerstman! Schreeuwde ze terug. De deur werd opengerukt. "Die bestaat niet. Was Amber's droge commentaar. Wat moet je? Melody zette haar meest onschuldige gezicht op. "Ik hoopte dat ik eens een leuk gesprek kon voeren met de allerliefste zus." Amber trok een wenkbrauw op. En over welk onderwerp zou dat leuke gesprek dan wel niet moeten gaan? Dit was het moment. over de grote spin die daar op je tapijt zit. Amber bevroor. Als in trance draaide ze zich om naar het tapijt dat over een groot deel van de vloer lag. Melody wees naar een zwarte plek. Ze wist niet wat het was, maar het was het proberen waard. Het volgende moment gilde Amber zo hard dat Melody's oren piepten en ze haar handen over haar oren moest slaan.
Justin
Opeens wist hij het. een gruwelijke gil die van het huis moest komen. Dit was het moment. Hij glipte het tuinhuis uit, naar de oprit. Dat was het gevaarlijkste stuk. iedereen in het huis kon je zien. Hij bedacht zich toen hij over de hek wou klimmen, stel dat de buurvrouw thuis was? Daarom besloot hij via de struiken te gaan. Vandaar kon hij gewoon naar zijn auto lopen. Toen hij veilig achter het stuur zat zuchtte hij. Maar toen wist hij weer wat hij van plan was en verscheen er een grote grijns op zijn gezicht.
Melody
Melody's ouders verschenen op de overloop. Amber was ondertussen opgehouden met gillen en stond paniekerig naar de zwarte plek te staren van op haar bed. Wat is hier in godsnaam aan de hand?! Melody's vader wreef pijnlijk over zijn oren. Een spin! Amber gilde weer. Amber! Amber lieverd! Rustig! Megan, Melody's moeder, liep de kamer in en bekeek de zwarte vlek die Amber aanwees aandachtig. Heb je cola meegenomen naar je kamer? Vroeg ze streng aan haar dochter. Amber's mond viel open. Is het geen spin? vroeg ze. Megan schudde haar hoofd. Ik wil dat je nu een doek gaat halen, en als ik terug kom wil ik deze vlek niet meer zien! Megan verliet de kamer, Stephen, melody's vader, liep achter haar aan. Bedankt hoor, moet ik nog schoon maken! Boos sprong Amber van haar bed, ik zie nog steeds de vlek amber! zij haar moeder. Sorry. Melody vluchtte ook naar beneden. Ze liep weer de tuin in en klopte op de deur van het tuinhuisje. Justin? ben je daar nog? Het was stil aan de andere kant. Ze opende de deur en spiekte in het donker. Niemand. Ze zuchtte en liet zich in een stoffige stoel zakken. Zouden ze elkaar nog eens zien? Ze hoopte van wel. Tot haar grote ergernis begon ze te blozen, zomaar, zonder een reden. Melody giechelde om deze onverwachte reactie en verliet het tuinhuisje. Ze zou wel zien wat de toekomst bracht.
Justin
Het was stil in huis Bieber. Het was 8 uur s'morgens en er branden nergens licht. Iedereen sliep
Melody
Met een zucht sloeg ze de dekens van zich af. Het was weer een warme, leuke zomerdag en de zonnestralen vielen door haar raam op de beddensprei. Met een zucht liep ze naar de badkamer, waar ze zich omkleed en haar haar aan het kammen was. Toen ze beneden kwam zat Amber voor de televisie. Haar ogen waren groot van verbazing en haar mond hing open. Haar wenkbrauwen liepen bijna stijl naar beneden van woede. "Dit meen je nu toch niet!" Ze nam de afstandsbediening van de salontafel en zette het geluid harder.
betrapte hem toen hij gisteren middag de oprit van de Disney - Ster Selena Gomez afreed. De fotograaf kon deze foto's vastleggen.. Melody voelde haar hart verkramen en liet zich in dezelfde houding in de zetel zakken als haar zus. Op het scherm verschenen verschillende foto's waar Justin duidelijk achter het stuur zat van de auto. Hij leek niet te weten dat hij werd gefotografeerd. De nieuwsvrouw kondigde een ander onderwerp aan en de TV sprong met een klik uit. What the fuck! Amber gooide het bakje weg en sloeg haar armen over elkaar. Dit kun je toch niet menen! Melody voelde hoe haar hart pijnlijk tegen haar ribben bonsde. Zonder dat ze het merkte vulden haar ogen zich met tranen.
Huil ze nou? Amber keek haar verbaasd aan. Melody fronste haar wenkbrauwen en voelde met haar vingertoppen onder haar ogen. Toen ze haar vingers eraf haalde waren ze nat. Wat is er met jou?
Melody antwoorden niet, maar stond verdrietig op en liep de trap op. Het werd dus toch niet zo'n leuke zomerdag...
Justin
Justin stond op en zet de televisie aan .Justin dacht gisteren was alles vlot verlopen en hij had haar alles kunnen vertellen. Selena was zo'n goede vriendin. Aan haar kon hij echt alles kwijt. Hij zapte wat naar verschillende kanalen en hield stil toen er plots een foto van hem op het scherm verscheen.
Kon nog net deze foto's vastleggen, voor Justin de straat waar zijn vermoedelijke vriendinnetje, Selena Gomez, woont uitreed..Justin voelde hoe zijn ademhaling versnelde, maar deze keer niet van geluk, maar van pure paniek. Ze dachten dat hij samen was met Selena?!
Hij sprong recht en rende naar boven. en kleedde zich om. Hij moest melody spreken, voor ze dit te zien kreeg!
Hij kamde zijn haren en trok zijn training kleren uit om plaats te maken voor normale kleren. Toen rende hij de trap af, de voordeur
Deel2
Maak jouw eigen website met JouwWeb